پسوریازیس چیست؟ 

پسوریازیس یک بیماری خودایمنی مزمن است که باعث تجمع سریع سلول های پوست می شود. این تجمع سلولی باعث بروز پوسته پوسته شدن بر روی پوست می شود.

التهاب و قرمزی از علائم نسبتاً شایع پسوریازیس است. پوسته‌های ناشی از پسوریازیس معمولی به رنگ سفید مایل به نقره‌ای هستند و به صورت لکه‌های ضخیم و قرمز ایجاد می‌شوند. گاهی اوقات، این تکه ها ترک می خورند و خونریزی می کنند.

پسوریازیس نتیجه تسریع فرآیند تولید سلول های پوست است. به طور معمول، سلول های پوست در عمق پوست رشد می کنند و به آرامی به سطح آن می آیند. در نهایت، آنها ریزش می کنند. (چرخه زندگی معمولی یک سلول پوست یک ماه است.)

در افراد مبتلا به پسوریازیس، این فرآیند تولید ممکن است تنها در چند روز رخ دهد. به همین دلیل، سلول های پوست زمانی برای ریزش ندارند. این تولید بیش از حد سریع منجر به تجمع سلول های پوست می شود. 

پوسته های فلسی شکل معمولاً روی مفاصلی مانند آرنج، مچ و زانو ایجاد می شوند. از سوی دیگر نیز آنها ممکن است در هر نقطه از بدن ایجاد شوند، از جمله:

دست ها
پا
گردن
پوست سر
صورت
نقاطی که پسوریازیس در آن جا شایع نیست، شامل ناخن ها، دهان و ناحیه اطراف اندام تناسلی است. 

حتما بخوانید: 15 راه حل مناسب برای رهایی از خشک پوست

پسوریازیس معمولاً با چندین بیماری دیگر همراه است، از جمله:

دیابت نوع 2
بیماری التهابی روده
بیماری قلبی
آرتریت پسوریاتیک
اضطراب
افسردگی
انواع مختلف پسوریازیس چیست؟

پنج نوع پسوریازیس وجود دارد:

  • پسوریازیس پلاکی (Plaque Psoriasis)

پسوریازیس پلاکی شایع ترین نوع پسوریازیس است.

از بین افرادی که به پسوریازیس مبتلا می شوند، حدود 80 درصد آن ها مبتلا به پسوریازیس پلاکی هستند. این نوع از پسوریازیس باعث ایجاد لکه های قرمز و ملتهب می شود که نواحی از پوست را می پوشاند. این لکه ها اغلب با فلس ها یا پلاک های نقره ای سفید پوشیده می شوند و اغلب در آرنج، زانو و پوست سر دیده می شوند. 

  • پسوریازیس خالدار (Guttate psoriasis)

پسوریازیس خالدار در دوران کودکی شایع است. این نوع پسوریازیس باعث ایجاد لکه های صورتی کوچک می شود. شایع ترین محل های پسوریازیس روده ای شامل شکم، بازوها و پاها است. این لکه ها به ندرت ضخیم هستند یا مانند پسوریازیس پلاکی برجسته می شوند. 

حتما بخوانید: 12 روغن گیاهی فوق العاده برای رفع خارش های پوستی

  • پسوریازیس پوسچولار

پسوریازیس پوسچولار در بزرگسالان شایع تر است. باعث ایجاد تاول های سفید رنگ پر از چرک شده و نواحی وسیعی از پوست را قرمز و ملتهب می کند. پسوریازیس پوسچولار معمولاً در نواحی کوچک‌تر بدن مانند دست‌ها یا پاها ایجاد می شود، اما می‌تواند گسترده باشد.

  • پسوریازیس معکوس

پسوریازیس معکوس باعث ایجاد نواحی قرمز، براق و ملتهب بر روی پوست می شود. لکه‌های پسوریازیس معکوس در زیر بغل یا روی سینه‌ها، در کشاله ران یا اطراف چین‌های پوستی در ناحیه تناسلی ایجاد می‌شوند. 

حتما بخوانید: روغن های گیاهی؛ اکسیر تقویت پوست و مو و سلامتی

  • پسوریازیس اریترودرمیک

پسوریازیس اریترودرمیک نوع شدید و بسیار نادر پسوریازیس است.

این فرم اغلب بخش های بزرگی از بدن را به یکباره می پوشاند. پوست تقریباً آفتاب سوخته به نظر می رسد. فلس‌هایی که ایجاد می‌شوند اغلب در بخش‌ها یا صفحات بزرگ فرو می‌روند. بعید نیست که فرد مبتلا به این نوع پسوریازیس دچار تب شود و بسیار بیمار شود. این نوع از پسوریازیس می تواند تهدید کننده زندگی باشد، بنابراین فرد مبتلا باید فورا به پزشک مراجعه کنند. 

حتما بخوانید: سرطان پوست، علائم و نشانه ها

علائم پسوریازیس چیست؟

علائم پسوریازیس در افراد مختلف متفاوت است و به نوع پسوریازیس بستگی دارد. نواحی پسوریازیس می تواند به کوچکی چند پوسته روی پوست سر یا آرنج باشد یا اکثریت بدن را بپوشاند. 

شایع ترین علائم پسوریازیس پلاکی عبارتند از:

بروز لکه های برآمده و ملتهب بر روی پوست که در پوست روشن قرمز و در پوست تیره قهوه ای یا بنفش به نظر می رسند
پوسته ها یا پلاک های سفید نقره ای برروی لکه های قرمز یا پوسته های خاکستری روی لکه های بنفش و قهوه ای
پوست خشک که ممکن است ترک بخورد و خونریزی کند
درد اطراف لکه ها
احساس خارش و سوزش در اطراف لکه ها
ناخن های ضخیم و سوراخ دار
مفاصل دردناک و متورم
توجه داشته باشید که همه افراد این علائم را تجربه نمی کنند و برای هر فرد متفاوت است.

اکثر افراد مبتلا به پسوریازیس چرخه علائم را پشت سر می گذارند. این عارضه ممکن است برای چند روز یا چند هفته علائم شدیدی ایجاد کند و سپس علائم ممکن است برطرف شوند و تقریباً غیر قابل توجه باشند. سپس، در عرض چند هفته یا در صورت بدتر شدن توسط یک محرک رایج پسوریازیس، این وضعیت ممکن است دوباره شعله ور شود. همچنین گاهی اوقات علائم پسوریازیس به طور کامل ناپدید می شوند.
نداشتن علائم فعال این بیماری بدان معنا نیست که پسوریازیس عود نمی کند، اما در حال حاضر شما بدون علامت هستید.

آیا پسوریازیس واگیردار است؟

پسوریازیس مسری نیست شما نمی توانید بیماری پوستی را از فردی به فرد دیگر منتقل کنید و لمس یک ضایعه پسوریاتیک روی شخص دیگری باعث ایجاد این بیماری در شما نمی شود. باید در مورد این بیماری آموزش دید، زیرا بسیاری از مردم فکر می کنند پسوریازیس بیماری واگیر دار و مسری است. 

حتما بخوانید: انواع التهاب پوستی و راه های درمان

چه چیزی باعث بروز پسوریازیس می شود؟

پزشکان تا به الان علت دقیق پسوریازیس را نمی دانند. با این حال، به لطف چندین دهه تحقیق، آنها یک ایده کلی از دو عامل کلیدی دارند: ژنتیک و سیستم ایمنی.

  • سیستم ایمنی و پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است. شرایط خودایمنی نتیجه حمله بدن به خود است. در مورد پسوریازیس، گلبول های سفید خون به نام سلول های T به اشتباه به سلول های پوست حمله می کنند. در یک بدن معمولی، گلبول های سفید خون برای حمله و نابودی باکتری های مهاجم و مبارزه با عفونت ها مستقر می شوند. این حمله اشتباه باعث می‌شود که فرآیند تولید سلول‌های پوست بیش از حد پیش برود. افزایش سرعت تولید سلول های پوست باعث می شود که سلول های جدید پوست خیلی سریع رشد کنند. آنها به سطح پوست هل داده و روی هم انباشته می شوند.

این منجر به بروز پلاک هایی می شود که معمولاً با پسوریازیس مرتبط هستند. حملات به سلول های پوست نیز باعث ایجاد نواحی قرمز و ملتهب پوست می شود.

  • ژنتیک و پسوریازیس

برخی از افراد ژن هایی را به ارث می برند که احتمال ابتلا به پسوریازیس را در آنها افزایش می دهد. اگر یکی از اعضای خانواده با این بیماری پوستی دسته پنجه نرم می کند، خطر ابتلا به پسوریازیس در شما نیز وجود دارد. با این حال، درصد افرادی که پسوریازیس دارند و استعداد ژنتیکی دارند کم است. طبق گفته بنیاد ملی پسوریازیس (NPF) تقریباً 2 تا 3 درصد از افراد از طریق ژنتیک به این بیماری مبتلا می شوند.

تشخیص پسوریازیس

دو آزمایش یا معاینه ممکن است برای تشخیص پسوریازیس لازم باشد.

  • معاینه پوست

اکثر پزشکان می توانند با یک معاینه فیزیکی ساده تشخیص دهند که فرد به پسوریازیس مبتلا است یا خیر. علائم پسوریازیس به طور معمول مشهود است و به راحتی از سایر شرایطی که ممکن است علائم مشابهی ایجاد کنند قابل تشخیص خواهد بود.

  • بیوپسی

اگر علائم نامشخص باشند یا اگر پزشک شما بخواهد با شواهد دقیق تری این بیماری را تأیید کند، ممکن است نمونه کوچکی از پوست را بگیرد. این به عنوان بیوپسی شناخته می شود.

نمونه پوست به آزمایشگاه فرستاده می شود و در آنجا زیر میکروسکوپ بررسی می شود. معاینه می تواند نوع پسوریازیس شما را تشخیص دهد. همچنین می تواند سایر اختلالات یا عفونت های احتمالی را رد کند.

بیشتر بیوپسی ها در مطب پزشک انجام می شود. پزشک شما احتمالاً یک داروی بی حس کننده موضعی تزریق می کند تا بیوپسی کمتر درد داشته باشد. سپس نمونه بیوپسی را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه می فرستند.